زنان کارآفرین در فاریاب خواهان دسترسی به بازار ازبکستان شدند

در پی ممنوعیت گستردهٔ کار و تحصیل زنان در افغانستان از سوی طالبان، شمار زیادی از زنانی که پیشتر در ادارات دولتی، نهادهای آموزشی، و سازمانهای بینالمللی مشغول به کار بودند، برای تأمین معیشت خود به مشاغل خانگی و فعالیتهای تولیدی روی آوردهاند. با این حال، محدودیتهای اجتماعی و اقتصادی، عدم دسترسی به بازارهای بزرگ و جهانی، از موانع اصلی در مسیر کارآفرینی این زنان به شمار میرود.
دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) گزارش داده است که رزا اوتونبایوا، رئیس این دفتر، اخیراً در جریان سفری به ولایت فاریاب با شماری از زنان کارآفرین دیدار کرده است. یوناما گفته است که این زنان خواهان تسهیل دسترسی به بازارهای جهانی، بهویژه بازار ازبکستان، شدهاند تا بتوانند تولیدات خود را در سطح گستردهتری عرضه کنند.
یوناما در گزارش خود افزوده است که شماری از این زنان که تحت حمایت نهادهای بینالمللی فعالیت دارند، از توسعهٔ نسبی کسبوکارهای خود ابراز رضایت کردهاند. این دفتر همچنین به تعهد خود در حمایت از اقتصاد افغانستان، بهویژه زنان، تأکید کرده است.
تغییرات عمده در فعالیتهای کاری زنان پس از ممنوعیتهای طالبان
با اعمال محدودیتهای گسترده توسط طالبان، زنان عملاً از بخشهای دولتی، نهادهای مدنی و بینالمللی، مراکز آموزشی، رسانهها و بخشهای بهداشتی (به جز برخی حوزههای محدود درمانی)، حذف شدهاند. هزاران معلم، استاد دانشگاه، کارمند اداری و خبرنگار زن شغل خود را از دست دادهاند و از عرصههای رسمی اقتصادی کشور کنار گذاشته شدهاند.
در پی این تحولات، بسیاری از زنان به سمت مشاغل خانگی و دستی سوق یافتهاند و در عرصههایی چون خیاطی و تولید لباسهای محلی، خامکدوزی، قالیبافی و گلیمبافی، تهیه و فروش مواد غذایی خانگی مانند نان و شیرینی، ترشی، مربا و لبنیات، ساخت صنایع دستی، زیورآلات سنتی و تزیینی روی آوردهاند. در مناطق دورافتاده و روستایی نیز زنان بیشتر به کشاورزی و دامداری مشغول به کار هستند.
با این حال، این مشاغل خانگی و کسبوکارهای کوچک پاسخگوی نیازهای اقتصادی آنان نیست. ممنوعیت کار و تحصیل زنان ضربهٔ سنگینی به اقتصاد جامعه وارد کرده است. شماری از خانوادهها که به درآمد زنان وابسته بودند، با از دست دادن این منابع مالی، با فقر شدیدتری مواجه شدهاند.
طبق یک تحقیق جهانی منتشرشده در جنوری سال جاری میلادی، محدودیتهای طالبان بر آموزش و کار زنان، سالانه بیش از ۱.۴ میلیارد دالر به اقتصاد افغانستان آسیب وارد میکند.